+0 به یه ن
این رقص متعلق به اوایل عصر ۱۹ میباشد که بنام پرنده زیبای کوهی توراجی، حصر گردیده است.
این رقص دارای مئلودی بسیار غنی و جهتدار است و بر روی مقام ماهور میباشد که برخی از شعبه های مقام ماهور در این رقص مشاهده میگردد : مایه ـ عشاق ـ شکسته فارس.
رقص نشانگر پرواز پرنده توراج است. توراج با آرامش در پرواز است که ناگهان شکارچی آنرا نشان گرفته و میزند.
پرنده زخمی شده رفته رفته ضعیفتر گردیده و برروی صحنه در لرزش و تلاطم است که در نهایت طاقت خود را ازدست داده و بر زمین می افتد.
پس از چندی مجددا نیروی خود را بدست آورده، با احساس شادی و نشاط پرواز نموده و دور میزند.
در این رقص …
تمامی حرکات رقاص نشانگر پرواز و حرکت روان توراجی در آسمان است . باز شدن انگشتان رقاص به جهات مختلف و خم شدن دستهای آن به سمت عقب، نمایشگر تصویری از بالهای توراجی است.
این رقص را اولین بار خانم امینه دلبازی اجرا نموده است.
گؤنده ر
بؤلوم لر:
رقص آذری “توراجی”