دوزوموزده اه ییلیر ایری لیگه
قالدی قانماز ، قانان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی
تك صبیر گلدی دئدیم ایش دوزه له ر
قار گئده ر ، زور ارییه ر ، یاز دا گله ر
نه بیلیم یازدا بوران باغری ده له ر
یوخا چیخمیش گومان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی
دئدیله ر بیر گون اولار ساز حالیمیز
قیتدیق اولسا واریمیز یاغ بالیمیز
ایندی كی اون تك اولوب ساققالیمیز
بو یالان سؤز یامان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی
ظن ائدیردیم آغیر اولسا یارالار
یارالار آغریسین آنجاق یار آلار
نه بیلئیدیم اوره یی یار یارالار
بیلمه مه زلیكدی قان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی
اره لر توشدو كو جنگل جانینا
تولكولر تور توخودو اصلانینا
طرلانین اووچو باتیرجاق قانینا
اوخدان آرتیق كمان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی
اریمه ز قالدی بئیین ده بوزوموز
گؤیده سایریشمادی بخت اولدوزوموز
نه قویون قالدی نه املیك قوزوموز
قوردا به نزه ر چوبان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی
من دئدیم باغلاسا یادلار قولومو
دایاغیم وار قورویا ساغ سولومو
قوپدو بیر كن كی ایتیردیم یولومو
داغا باخدیم دومان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی
وای بیزه اولدی پوزولماز یازیمیز
مضراب اود توتدی قیریلدی سازیمیز
قالدی قیشلانمادا عاصم یازیمیز
یازی گول سوز یازان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی

گریه نمی كردم ، زمان گریاند مرا
آنكه گمراه شده گریاند مرا
دیدم در حسرتند بر استخوانها
سرما بر استخوانها نفوذ كرده
راستمان نیز به سوی كجی خم می شود
نفهم به جای خوب ، فهمیده گریاند مرا
گریه نمی كردم ، زمان گریاند مرا
صبر آمد گفتم كارها درست می شود
برف می رود ، یخ ذوب می شود ، بهار از راه می رسد
از كجا می دانستم كه در بهار بوران دل را می شكافد
این گمان محو شده گریاند مرا
گریه نمی كردم ، زمان گریاند مرا
گفتند روزی حالمان خوب می شود
قحطی هم باشد عسل و روغن داریم
اكنون كه ریشمان همچون آرد كدر شده
این وعده دروغ بدجوری گریاند مرا
فكر می كردم زخمها عمیق هم باشند
درد زخم را یار مرحم می نهد
از كجا می دانستم كه دل را یار زخمی می كند
این ندانستن است كه خون گریاند مرا
گریه نمی كردم ، زمان گریاند مرا
اره ها كه به جان جنگلها افتادند
روباه ها كه بر شیرها تله بافتند
آهو را كه شكارچی به خونش غلطاند
بیش از تیر كمان گریاند مرا
گریه نمی كردم ، زمان گریاند مرا
یخ مغزمان ذوب نشده ، ماند
ستاره بختمان در آسمان ندرخشید
نه گوسفند ماند و نه بره شیرخواره اش
چوپان گرگ صفت گریاند مرا
گریه نمی كردم ، زمان گریاند مرا
فكر كردم اگر بیگانه ها بر دستهایم زنجیر بزنند
حامی دارم كه مواظب چپو راستم باشد
مه ای برپاشد كه راهم را گم كردم
به كوه نگاه كردم ، ابر گریاند مرا
گریه نمی كردم ، زمان گریاند مرا
وای برما ، نوشته مان پاك نشدنی ماند
مضراب آتش گرفت و سازمان شكست
بهارمان به زمستان ماند عاصم
آنكه بهار را بی گل نوشت گریاند مرا
گریه نمی كردم زمان گریاند مرا