+0 به یه ن
شعری از خاقانی:
بیلدیم كی بو نازیندان بیر لحظه دایانمازسان
كونلومده اولان درده هرگیز سن اینانمازسان
معناسی نه دیر دوشسم تورپاغینا ذیلت له؟
اؤپسم ده آیاغیندان بیر حالیمه یانمازسان
سوز وئرمیشدین كامه آمما بو نه تئزلیكلهبیر
عومور گئچیب گئتدی اؤز وعده نی دانمازسان
مٍن اؤلمه لی اولسامدا، باری سن اؤزون اولدور
لاكین بیلیرم لطفون ، قانیما بولانمازسان
خاقانی نین هرده ن بیر دؤیدون قاپی سین گؤردون
قان منزلینی باسمیش،قاچدین داها آنمازسان
خاقانی اؤز عشقینده ثابیت قدم اول جان قوی
باش گئتمه سه بو یولدا وصلینی قازانمازسان
***************************************
دانستم از این نازت ، یك آن دست برنمی داری
دردی كه به دل دارم ، هرگز باور نمی كنی
چه معنی دارد اگر به ذلت بر خاك پایت بیفتم
پاهایت را ببوسم ، دلت به حالم نمی سوزد
وعده وصل داده بودی اما چه زود
عمری گذشت و وعده ات را انكار كه نمی كنی
اگر قرار بر مردنم باشد ، حداقل خودت بكش
اما از لطفت باخبرم ، آلوده به خونم نمی شوی
گاهی در خاقانی را زدی و دیدی كه
چگونه خون منزلش را گرفته و رفتی كه برنگردی
خاقانی در راه عشقت ثابت قدم باش و جان فدا كن
اگر سر در این راه فدا نشود ، به وصل نمی رسی
گؤنده ر
بؤلوم لر:
خاقانی شروانی