غنیمت بیلیرم بیر ایچیم سویو
غنیمت بیلیرم بیر ایچیم پایی
قووشار كؤنلومون هارایی هایی
آتا اوجاغینا گئتدیغیم زامان

آنام قوجاقلییار باغی باغچانی
دولدورار خورجونو ییغار بوخچانی
سوروشماز آ بالا به سنین هدیه ن هانی؟
آتا اوجاغینا گئتدیغیم زامان

ائویم سارای اولسا خانمان اولسا
پولوم خزل اولسا سیل سامان اولسا
قوپاریب گتیررم بیر گومان اولسا
آتا اوجاغینا گئتدیغیم زامان

تویوق یومورتدویار پیشیك ده گوله ر
ایت ده ناز ائیله یهر كئشیك ده گوله ر
آی قاپی دا باجا دا ائشیك ده گوله ر
آتا اوجاغینا گئتدیغیم زامان

نه قاتیق قویارام نه سود قویارام
نه تیكه قویارام نه ات قویارام
آتامی آنامی لاپ مات قویارام
آتا اوجاغینا گئتدیغیم زامان

یاناغیم آل لانار اوزوم ده دویماز
شعریم ده نغمه م ده سؤزوم ده دویماز
آی « نازیله » نئینیم گؤزوم ده دویماز
آتا اوجاغینا گئتدیغیم زامان

خانه پدری

می گویند چشم دخترها سیر نمی شود
هدیه پدر تاج سر دختر می شود
زمانی كه به خانه پدری می روم

غنیمت می دانم یك قطره آب را
غنیمت می دانم یك تكه نان را
شادی و هلهله دلم به هم می پیوندد
زمانی كه به خانه پدری می روم

مادرم بهترین های باغ را جمع می كند
خورجین و بقچه ام را پر می كند
هیچ نمی پرسد فرزندم هدیه تو كو ؟
زمانی كه به خانه پدری می روم

خانه ام اگر كاخ و ویلا باشد
پولم مثل سیل و برگ خزان باشد
یك شاهی هم باشد می گیرم
زمانی كه به خانه پدری می روم

مرغ تخم می گذارد ، گربه هم شاد می شود
سگ ناز می كند ، كشیك هم شاد می شود
در و دیوار و اندرون و بیرون شاد می شود
زمانی كه به خانه پدری می روم

نه ماست ، نه شیر را می گذارم كه بماند
نه لقمه نه گوشت را می گذارم كه بماند
پدر و مادرم را مبهوت می كنم
زمانی كه به خانه پدری می روم

گونه ام از شادی سرخ می شود و سیر نمی شود
شعر و نغمه و سخنم سیر نمی شود
ای « نازیله » چه كنم چشم و دلم سیر نمی شود
زمانی كه به خانه پدری می روم