سن او تایدا من بو تایدا آرالی
كؤنلوم درد الیندن اولوب یارالی
یانیما گل آذربایجان مارالی
گولوشونله جانیمی آل سئوگیلیم
كؤنلومده بو حسرت منه درد اولور
اوره ییمدن آخیب گؤزومه دولور
وئردییین گوللرین الیمده سولور
گولوشونله جانیمی آل سئوگیلیم
سن منیم چون یازیلمامیش بیر شعیر
سطیرلر دینله نیر سطیرلر دئییر
بو كلمه لر ماهنی كؤینه یی گئییر
گولوشونله جانیمی آل سئوگیلیم
بابكین شعرینده غم وار كدر وار
ووصالا چاتماغا مین بیر تهر وار
هر گئجه سونوندا یقین سحر وار
گولوشونله جانیمی آل سئوگیلیم

×××

شبم را به گیسویت تشبیه كردم
دور نرو بیا پیشم سوگلیم
در لبهایت حرفم را گم كرده ام
با خنده ات جانم را بگیر سوگلیم
تو آن طرف من این طرف جدا ازهم
دلم از درد زخمی شده
بیا پیشم زیبای آذربایجان
با خنده ات جانم را بگیر سوگلیم
این حسرت در دلم درد شده
از دلم جاری و در چشمانم پر شده
گلهائی كه دادی در دستم پژمرده
با خنده ات جانم را بگیر سوگلیم
تو برایم شعر نانوشته ای
سطور به زبان آمده سطور می گویند
این كلمه ها لباس ترانه می پوشند
با خنده ات جانم را بگیر سوگلیم
در شعر « بابك » غم و كدر است
برای رسیدن به وصال هزار و یك راه است
در پی هر شب به یقین صبحی است
با خنده ات جانم را بگیر سوگلیم