+0 به یه ن
اوتایدا یاریم قالیب
دیندیرمه یین قان آغلییار گؤزلریم
گوجدن دوشوب طاقت سیزدیر دیزلریم
قولاغیندان هله گئتمیر سؤزلرین
اوتایدا یاریم قالیب ، یازیم باهاریم قالیب
اؤلدورور بو درد منی ، بیر گول جوالیم قالیب
عاشیق اولموشدوم او گول جمالینا
گؤره سن اودا سالیرمی یادینا
سون نفسده دئیین چاتسین دادیما
اوتایدا یاریم قالیب ، یازیم باهاریم قالیب
اؤلدورور بودرد منی ، بیر گول جمالیم قالیب
آی « زلفیه » سورما منینم حالیمی
فلك قیردی داماریمی قولومو
قدر كه سدی یارا گئدن یولومو
اوتایدا یاریم قالیب ، یازیم باهاریم قالیب
اؤلدورور بو درد منی ، بیر گول جمالیم قالیب
...
با من حرف نزنید كه چشمانم خون می گریند
كه زانوهایم از توان افتاده و بی تاب شده اند
سخنانش از گوشم نمی روند
در آن سوی یارم مانده ، فصل بهارم مانده
این درد مرا می كشد ، یك یار گل جمالم مانده
عاشق جمال گلش شده بودم
آیا او هم مرا به خاطر می آورد ؟
در نفسهای آخر بگوئید به فریادم برسد
در آن سوی یارم مانده ، فصل بهارم مانده
این درد مرا می كشد ، یك یار گل جمالم مانده
ای زلفیه حالم را نپرس
فلك رگ و بازویم را شكست
سرنوشت راه زسیدن یارم را بست
در آن سوی یارم مانده ، فصل بهارم مانده
این درد مرا می كشد ، یك یار گل جمالم مانده
گؤنده ر
بؤلوم لر:
آذری شعر