اولماز / خسته قاسم
گؤنده ر بؤلوم لر: آذری شعر
ای نازنین سنین كیمی
شوخ گؤزلدن دویماق اولماز
آغزین شكر ، لبین بالدی
لبین كیمی قایماق اولماز
نئچه ماحالدا وار آدین
ده ییشدین آغزیمین دادین
دوروب یانیندا جلادین
دیزینه باش قویماق اولماز
مینا گردن ، بویوبسته
بیر سایه سال باشیم اوسته
یازیق « قاسیم » دوشدو خسته
دردی غمین سایماق اولماز
×××
پیدا نمی شود
ای نازنین مانند تو
از زیبای شوخ نمی شود شیر شد
دهانت شكر ، لبت عسل
خامه ای مانند لبت پیدا نمی شود
در چند محل اسمت هست
مزه دهانم را تغییر دادی
جلادت كنارت ایستاده
سر به زانویت نمی شود گذاشت
گردن همچو مینا ، قامت رعنا
سایه ات را بالای سرم بیانداز
بیچاره « قاسم » بیمار شد
درد و غمم را نمی شود شمرد
گؤنده ر بؤلوم لر: آذری شعر