اولومه نه واركی ، بیر دفعه لیك دی،
سئویب آیری دوشمك كاش اولما یا یدی
نغمه لر قوش كیمی قانادلا نا ندا
گؤزلردن سوزولن یاش اولمایایدی.

منیم قلبیم كیمی اینله مز كامان،
ایلك عشقی ایتیرمك یاماندی ، یامان!...
كؤنوللر اودلارا قالا نان زامان،
اوره كلر بركییب داش اولمایایدی.

من سنی سئویرم ، سن واری، پولو،
گور هاردان دوشوبدو عشقیمین یولو...
نه منیم اوره ییم بیر بئله دولو،
نه سنین اوره یین بوش اولمایایدی.

یار دئییب آغلاییر كؤنلومون سازی،
بیر گونده یوز دفعه یانیرام آزی!
شجاعت ، هئچ كسین باهاری ، یازی،
دؤنوب بیردن بیره قیش اولمایایدی.

كاش نمی شد

مرگ چیزی نیست كه ، یك بار است
كاش عاشق شدن و جدا شدن نبود
وقتی نغمه ها مانند پرنده پر درمی آورند
كاش اشكهائی كه از چشمها سرازیر می شوند نبود

كمانچه مانند قلب من نواخته نمی شود
گم كردن عشق اول سخت است سخت
زمانی كه خواهش دلها روی آتش انباشته می شوند
كاش دلها سخت و سنگ نمی شدند

من ترا دوست دارم و تو پول و ثروت را
ببین راه عشقم به كجا افتاده
كاش نه دل من اینقدر پر
و نه دل تو اینقدر خالی بود

ساز دلم یار می نوازد و می گرید
روزانه حداقل صد بار می سوزم
« شجاعت » كاش بهار و لیسان هیچ كس
ناگهانی برگشته و زمستان نمی شد