+0 به یه ن
جان وئرمه غم عشقه كی عشق آفت جاندیر
عشق افت جان اولدوغی مشهور جهاندیر
سور ایستمه سودای غم عشقده هرگز
كیم حاصل سودای غم عشق زیاندیر
هر ابروی خم قتلینه بیر خنجر خونریز
هر زلف سیه ، قصدینه بیر افعی ایلاندیر
یاخشی گؤرونور صورتی مهوشلرین اما
یاخشی نظر ائدیكده سرانجامی یاماندیر
عشق ایچره عذاب اولدوغو اوندان بیلیرم كی
هر كیمسه كی عاشق دیر ایشی آه و فغاندیر
یاد ائتمه قره گؤزلولرین مردم چشمین
مردم دییوث آنلانما كیم ایچدیكلری قاندیر
گؤردورسه فضولی كی گؤزللرده وفا وار
آنلانما كی شاعر سؤزو البته یالاندیر
....
جان به عشق نده
جان به عشق نده كه عشق آفت جان است
آفت جان بودن عشق مشهور جهان است
از سودای غم عشق سود طلب نكن
چرا كه حاصل سودای عشق زیان است
هر كمان ابرو ، بر قتلت مانند خنجر خونریز
هر زلف سیاه ، در قصد جانت همانند مار افعی است
قیافه مهوشان خوب به نظر می رسد اما
اگر خوب نظر كنی سرانجامش بد است
عذاب بودن عشق را از آنجا می دانم كه
هر كسی كه عاشق است كارش آه و فغان است
یاد مردمك چشم سیه چشمان نكن
به مردم چشمشان فكر نكن كه نوشیدنیشان خون است
اگر فضولی نشان دهد كه زیبارویان وفادارند
فریب نخور كه البته حرف شاعر دروغ است
گؤنده ر
بؤلوم لر:
آذری شعر