گئتمك ایسته ییرسن بهانه سیز گئت
اویاتما مورگولو خاطیره لری
سسین همین سسدیر، باخیشین اوگئی
گئدیرسن سسین ده یاد اولسون باری

سن دنیز قوینونا آتیلمیش چیچك
اوستونه دالغالار آتیلاجاقدیر
ساختا محبتین ، ساختا سند تك
نه واختسا اوستونده توتولاجاقدیر
یوللار تك دوشه نیب آیاقلارینا
سنه یالواریممی ؟! بو مومكون دئیل
قویمارام قلبیم تك وقاریم سینا
آلچالیب یاشاماق عومور- گون دئیل
دئمیرم سن اوجا بیر داغسان اییل
دئمیرم علاجیم قالیبدیر سنه
نه سنده محبت قارا پول دئیل
نه من دیلنچی یم ال آچیم سنه
گئتمك ایستییرسن او یول اودا س
بیر جوت گوز باخاجاخ آرخانجا سنین
گئتدین می ؟ نه واخسا دونمك ایسته سن
تیكانلی یاستیغا دونه جك یئرین
گگئتمك ایسته ییرسن نه دانیش نه دین
یوخ اول اوزاقلار تك دوماندا چنده
نه ییمی سئومیشدین دئیه بیلمدین
ایندیسه یوز عیب گورورسن منده

قصد رفتن داری، بی بهانه برو
خاطره های افسانه ای را بیدار مكن.
صدایت همان صداست ، نگاهت بیگانه
اكنون كه میروی بهتر كه صدایت هم بیگانه گردد.
توبسان گلی پرت شده در آغوش دریا،
موجها از روی تو خواهند غلطید.
عشق دروغین تو ، چون سند ساختگی
همیشه بر ظاهرت حفظ خواهدشد.
چو راه ها ، بزیر پاهایت بیفتم و التماست كنم
- این امكان ندارد!
اجازه نخواهم داد وقارم نیز مانند قلبم بشكند،
چون حیات با ذلت ، زندگی نیست.
نمی گویم كه تو چو كوه بلندی ، سر فرود آر
نمی گویم كه تنها علاج منی.
نه محبت برای تو پول سیاهی است
ونه من گدایم كه دست پیش تو بگشایم.
قصد رفتن داری ، راه باز و جاده دراز
جفتی چشم نگران تو خواهدبود.
رفتی !، اگر خواهی كه برگردی
جایگاهت متكایی پر از تیغ خواهدبود.
قصد رفتن داری ، هیچ مگو
دور شو، مانند دوردستها ، محو در مه
عاشق كدامین حسنم شدی و نتوانستی بگویی
حال صد عیب از من باز میگویی.

غلامرضا حكمت فر

این شعر زیبا را "بابا میرزایف" در ترانه ای زیبا با نام "كسمه شیكسته"

خوانده كه اینجا می توانید گوش كنید.