آتــدان عمو یێخێلــدێم، باشــدان آشێـب بـلا گـل

باشێم كسیلمه‌‌میش ائی سولطان-ی-كربلا گـل

بسكی اوْخۇ اوْخ اۆسته، بۇ اهل-ی-كین وۇرۇبلار

ساغ-وْ-سوْلۇمدا صف-صف، قاتیـللـه‌ریم دۇرۇبـلار

پران دگیـب آچێـب پـر، سینــه‌مــی دوْلـدۇرۇبــلار

ائیله‌للــه لحظـه-لحظـه، مـن بیكــه‌سـه جفـا گل

گۆن ایستی قانێم ایستی، بۇ یاتدێغێم یئر ایستی

تاثیر ائدیـب حـراره‌ت، صــد پـاره پئیكـــه‌ر ایستــی

دگدیكجه گۆن سیزیلله‌ر، جیسمیم سراسه‌ر ایستی

بیر یان جفـای دۆشمــه‌ن، بیــر یـــانــدا بــۇ هــوا گــل

هیـجـرونـدا دود-ی-آهێــم، بـۇ گـؤیلــه‌ره دایـانـدێ

جانێم عطه‌ش اوْدۇندا، ایستی قۇم اۆسته یاندێ

اؤز قانیمیـلــه جیسمیـــم، مئیــدانیــده بــوْیانـدێ

مـن قێـرمێـزی گئییندیـم، سالسێـن آنـام قارا گل

شاهــا بــۇدۇر مـرامیــم، بلكــه تاپێــم سعــاده‌ت

آخـه‌ر نفـه‌سـده بیــرده، ائیلیــم سنــی زییــاره‌ت

مومكون دگیل گله‌م من، قالمۇبـدێ تاب-وْ-طاقـه‌ت

سن باشێم اۆسته گلسوْن، چئشمیم تاپار ضییا گل

فرماییش ائتدی گلدیم، امما اوْغۇل نه حاصیل

اوْلمادێ بیر كؤمه‌كلیك، اوْلدۇ دۇباره نیسگیل

سنده‌ن منی خیجاله‌ت، ائتدی بۇ قوْم-ی-باطیل

وجهی ندیر دئییرسه‌ن، باشدان آشێب بلا گل

شاعر: دلریش

گؤنده ر     بؤلوم لر: جناب قاسیم (حضرت قاسم (ع))