مفاخر آذربایجان *** Azərbaycan xadimləri
علی فتحی(آلتین)*آذربایجان ،مراغا، ایران ، آذری و تورکی شعرلری
تاريخ : دوشنبه 30 شهریور 1394 | یازار : علی فتحی (آلتین)
+0 به یه ن
شهریارین تورکی شعرلری
تورکون دیلی

تورکون دیلی تک سوگلی ، ایستکلی دیل اولماز

ئوزگه دیله قاتسان ، بو اصیل دیل ، اصیل اولماز
ئوز شعرینی فارسا – عربه قاتماسا شاعر

شعری اوخویانلار ، ائشیدنلر کسیل اولماز
فارس شاعری چوخ سوز لرینی بیزدن آپارمیش

«صابر» کیمی بیر سفره لی شاعر ، پخیل اولماز
تورکون مثلی ، فولکلوری دنیادا تک دیر

خان یور قانی ، کند ایچره مثل دیر ، میتیل اولماز
آذر قوشونی ، قیصر رومی اسیر ائتمیش

کسری سؤزودیر بیر بئله تاریخ ناغیل اولماز
پیشمیش کیمی ، شعرین ده گرک داد-دوزی اولسون

کند اهلی بیلر لر کی دو شابسیز خشیل اولماز
سؤزلرده جواهر کیمی د یر ، اصلی بدلدن

تشخیص وئرن اولسا بو قدر زیر-زیبیل اولماز
شاعر اولا بیلمزسن ، آنان دوغماسا شاعر

مس سن ، آبالام ، هر ساری کوینک قیزیل اولماز
چوق قیسا بوی اولسان اولیسان جین کیمی شیطان

چوق دا اوزون اولما که اوزوندا عقیل اولماز
مندن ده نه ظالم چیخار ، اوغلوم ، نه قصاص چی

بیر دفعه بونی قان کی ایپکدن قزیل اولماز
آزاد قوی اوغول عشقی طبیعتده بولونسون

داغ –داشدا دوغولموش ده لی جیران حمیل اولماز
انسان اودی دوتسون بو ذلیل خلقین الیندن

آللاهی سورسن، بئله انسان ذلیل اولماز
چوق دا کی سرابون سویی وار یاغ-بالی واردیر

باش عرشه ده چاتدیرسا ، سراب اردبیل اولماز
ملت غمی اولسا ، بو جوجوقلار چوپه دونمز

اربابلار یمیزدان دا قارینلار طبیل اولماز
دوز واختا دولار تاختا-طاباق ادویه ایله

اوندا کی ننه م سانجیلانار زنجفیل اولماز
بو «شهریار» ین طبعی کیمی چیممه لی چشمه

کوثر اولا بیلسه دئمیرم ، سلسبیل اولماز

گؤنده ر 100 درجه کلوب دات کام گؤنده ر     بؤلوم لر: شهریارین تورکی شعرلری
تاريخ : دوشنبه 21 اردیبهشت 1394 | یازار : علی فتحی (آلتین)
+0 به یه ن

سالار: سردار، رهبر و رئیس ، فرمانده

سهند:(ساو + آن + د یا تی) ،کوه واصل به وحی

آیتین:مبارک، مهتاب

بویرا: پیچیده، مچاله

افشار: انکه کاری را سریع وصریح انجام دهد و مشکلی را حل نمیاید

پاشا: فرمانده کل قوا

خاقان: خان بزرگ خان خانان

ایلقار:یورش ، تهاجم حمله

ایهان: آی +خان ،پادشاه ماه

اورهان: مناسب ، اوغورخان

هاکان: خان خانان ، امپراطور

سئیحان: جاری وروان،خروشان،جوشان

سارمان: قوی هیکل،تنومند

آتیلا: نام پادشاه قبیله هون که امپراطوری روم شرقی را شکست داد

اژدر: اژدها ، قوی و قدرتمند

ائلمان:سمبل و نشانه ایل

تئلمار: مترجم، شیرین زبان

ساغمان: مقاوم ،دارای استقامت

تئلمان: مترجم، شیرین زبان

بای بک:شخص عالیمقام، بابک خرمدین، بیگ بزرگ، سرور عالیمقام

ماوی: آبی آسمانی، نیلگون، آبی،

ائل شن: مسرور و شاد شونده به همراه ایل

ائلیار:دوستار قوم ، یاور و پشیتیبان ملت

ائلیاز:بهار ایل ، مایه خرومی و نشاط سرزمین

اتابک: دایه مربی

آتیلا:مشهور شناخته شده

آدالان:شناخته شده ، صاحب شان و شهرت

آدلان:معروف شو

آدلی: نامدار

آراز: سعادت ، خوشبختی ،

ارسلان: شیر غران

خزر: گشت و گذار کننده ، پیشرفت کننده

ارمان: بی باک ، جسور ، توانا ، آرزو، هوس

اسلان: شیر ، دلیر ، قوی ، جسور

افشین: لباسی که به هنگام رزم پوشند

اشکین: قایق اینده انکه موفق به پیشروی شود

آغایار:بزرگ و شایسته حرمت

آنلار:فهمیده ، درک کننده

آنیل: معروف ، نامدار، نامی

آیدین: روشن ،درخشان

ایماز: بی رنج و غصه

اوجامان: بلند مرتبه و معظم

اومید: آرزو،امال ، خواسته

بابک(بای+بک):شخص عالیمقام، بابک خرمدین، بیگ بزرگ، سرور عالیمقام

باشکان: مدیر ، سرپرست

باشمان: مدیر، سرپرست، رهبر

بایرام: روز به یاد ماندی

بایسان: دارای شان و منزلت

تئلمان: زبانشناس ، ادیب

تانیل: شهیر ، سرشناس و مشهور

تایان: تکیه دادن ،

تایلان:خوش قد و قامت

تایماز:پابرجا، استوار

تیمور:آهن، غیره شکننده

چاپار: قاصد پیک،

سانلی : لایق حرمت

سایمان: حسابدار، محاسب

سولدوز: ستاره آب ، نام قدیمی سیاره عطارد

شانلی: مشهور

شاهین: پرنده ای شکاری

قارتال: عقاب، قدرتمند و قوی

یالین: شعله ، درخشان

جئیحون: نام قدیمی رود« آمودریا»،خروشان وجوشان

نورپاشا: پاشای نورانی

وورغون:دلباخته وشیفته،مفتون،شیدا،فریفته وواله گشته

دانیشمان:مشاور،رایزن،طرف شور ومشورت

سٶنمَز: همیشه روشن وشعله ور،آنکه تاابد بسوزد وپرتوافشانی کند

یاشار: عمرکننده، زندگی کنند

آشار: آذوقه،خوراک،غذا

گالان: در ادبیات ترکی به معنی جاوید ، ماندگار

اَرال:قهرمان ، آنکه جوانمرد وشجاع باشد

اَرسین: قهرمان وجسور باشد ،مرد باشد

یاشا:زنده باد

ائل اوغلو:پسرایل وعشیره ،اولاد وطن ،پسربیگانه ،غریبه ،ناآشنا

ائل سئوَن: دوستدار میهن وقوم ،خواهان خلق ومرز وبوم

باهادور / باهادیر :دلاور

بایسان: بسیار گرامی، برازنده

بوْیسال:راست قامت

بوْیسان: مهیب، گردنکش

بوْیشان: قد بلند

چنگیز: دریا، دوست، پشتیبان، فرستادة آسمان

آرتیلان: زیاد شونده

آرتین: معصوم، سرشار، بلور

آرمین: آرام، ملایم، نرم

آیما: به خود آمدن ،بیدار شدن

آیتیم: ترانه، جمله

ائلمان: سمبل ونشانۀ ایل

ائلشَن: مسرور وشاد شونده به همراه طایفه وایل ،مایۀ شادی وسعادت خلق،خوشحال وشاد کننده

ایلیش: تماس، برخورد، نزدیک، فضول، مونس

ایلیشان: نشان، هدف

ساریمان:زرد فام

سالمان: واریزه، خرد و ریز، سربهوا، آهنگر

سالین: جَست، ادا، آزاد، آویخته، تشک، انبار، خزانه

سالینا: به سلامتی، به نیکی

سامارا: نامه، مکتوب

ساناتا:مفتون، شیفته

ساوالان:جذب کنندة صدا، وحی گیر، گیرندة هدیه، باجگیر، کوه نوک تیز، نام بلندترین کوه آذربایجان

سایرام: کم عمق، کم مایه، جلوه گر، گِل،

سایران: تفریح، سخنور

سایقین:محترم، گرامی

سایلار:اعداد

سایلام:لوله، گلولة پشم، کلاف پشم، انتخاب

سایلان:گرامی، پرتگاه

سایما:شمارش، ارزش گذاری، دوختها و زینتهای روی لباس

سایمان:شمارنده، محاسب، حسابدار، دلاور گرامی، ادوات، سلاح و یراق

سویلا: روح حامی انسان در دین باستانی ترکان

سیلار: زردآلوی وحشی،

سیلای: کم اشتهاء،

قایماز : جسور،

میشیل: حالت کسی که در کمال راحتی خوابیده باشد، صدای نفس کشیدن آرام،

هایلار: خواننده،

یانیل: وصف، راز، ملکه، گناه،

آردا: یادگار

ائمیل: ساکت ، آرام، بی آزر

بهادر: دلیر ، شجاع

توغرول(طغرل): پرنده شکاری از خانواده باز

آیقین:حیران،شیدا،عاشق

آیماز:بی رنج و غصه



گؤنده ر 100 درجه کلوب دات کام گؤنده ر     بؤلوم لر: نام های پسرانه ترکی پرطرفدار
تاريخ : دوشنبه 21 اردیبهشت 1394 | یازار : علی فتحی (آلتین)
+0 به یه ن

آیسان: شبیه به ماه،مانند ماه

آیسا:مثل ماه

آیسودا:ماه درآب

آی سئوه ر:دلباخته ماه

سئودا (سودا): عشق ومحبّت،سُودا ،عشق شدید،میل ورغبت،هوس وخواسته،آرزو

ساناز:بی همتا ،کم نظیر

ایدا: در داخل ماه

آیلار: ماه ها ، زیبا ، پاک

آیگین:دارنده و همراه ماه؛ زیباروی

آیلر: جمع ماه، ماهها؛ زیبارو

آیلا: هاله‌ی ماه، هاله

آیلان: همراه ماه، شبیه به ماه

آیلی:مهتاب، پر از ماه، دارای ماه

آیلی ناز: ناز و مهتابی

آیلی یار: یار مهتابی

سِیلا:ملحق شدن ،وصال

سِلنا:سولنا ، خدای ماه ، الهه ماه ، مجازا ماه

ابرو:خطوط موج دارکشیده شده برروی لوحه های آهنی و غیره،نقوش و خطوط طبیعی روی سطوح

آیلین: دایرۀاطراف ماه،هاله

الین:دختری برای فامیل و قوم

سوداعشق

سولماز: آنکه تازگی وطراوتش راحفظ کند،همیشه شاداب،به دوراز پژمردگی

ماویش: دختر بچه بور یا سفید چهره ای که چشمانی به رنگ آبی روشن داشته باشد

مئلیسا:ُرَنج ،علف لیمو ،بالنگ

مارال:گوزن ماده ،زیبا

نازلی:پرنازوعشوه ،ب اادا و اطوار

کؤنول: قلب ،دل ،احساسات قلبی ،میل واشتیاق ،آرزو ،هوس

آچالیا: نام گلی است

آدیگول:آنکه نامش همچو گل است

آدینا: نام کوهی معروف که شهر زنوز از بلاد آذربایجان را در برگرفته است

آرسیتا:نام منطقه ای ازسرزمین ماننا درغرب همدان فعلی

آسانا:دختر زیبا

آلنار: انارسرخ

آیپارا: ماه نو،هلال ماه

آیتار: بشارت دهنده

آیتکمانند ماه

آی سین: مثل ماه هستی،همانند ماهی،زیبا هستی

آیشن:مثل ماه صاف ودوست داشتنی

آی قاش:دارای ابروانی همچون هلال ماه

آیشین:اشعه ،شعاع نور،پرتو،شفق

اٶزگونَش:نظیرخورشید

باخیش:نگاه

باریش:صلح،آتش بس،آشتی

تئللی:دختری با گیسوی بلندوزیبا ،دارای زلفهای زیباومُزیِّن

تئلمان:ظریف مثل مو

تئلناز:دختری با گیسوی ناز وقشنگ

سوسن:دراصل «شوسانّا»استگیاهیازتیرهزنبقدارایبرگهایزیباوخوشبو

تایسیز:بی همتا

سئل شن:سیل شادی

سئلناز:دسیل ناز وعشوه ،دنیایی از قشنگی

سئوگیم:بیان واژه «سئوگی»اززبان اول شخص مفرد

سئوگی:احساس علاقه ودوستی

سئوناز:نازدوست ،عشق ناز

سئویل:دوست داشتنی ،لایق ، محبوب ، شایستۀ دوست داشته شدن

سئوینج:حس شعف وشادی ،فرح

ساچلی:گیسوی بلند

سارای:ماه زرد و روشن،نام یکی ازآبادیها درجزیرۀ شاهی دریاچۀ ارومیه

سارین:ترانه

سانای:محترم ،لایق احترام

سایا:یک رنگ وبی ریا

سومَر:قوم سومریان که بنابه نظریۀ بسیاری ازدانشمندان ازاقوام ترک بوده

سَلما: برگ درشت ،برگ پهن

سونای: آخرین شب طلوع ماه،عطا شده ،تقدیمی

قیز ناز:دختر نازنین وعشوه گر

قیز باش:داردای موهای دراز

گونئی:افتابگیر،جنوب

گوندش:همزاد ،همزاده زاده شده

گونده یاز:همیشه بهار

گونَش:خورشید

گون فَر:اشعه خورشید ،پرتو آفتاب

نسترن:نسرین

مین ناز:آنکه نازوغمزه اش فراوان است،کسی که بسیارنازو آدا دارد

نورسان:همچون نور،نظیر نور

یاشام:حیات،عمر،زندگی

یاشیق:خورشید،نور آفتاب

یاشیل:سبزرنگ،تروتازه،باطراوت

یاشین:رعدوبرق،صاعقه،آذرخش

یاراش:خوشایندی،زیبایی،جذّابی

یازگول: گلی که درفصل تابستان می شکفد،گل تابستانی

یاغمور:باران،بارندگی

یالقین:سراب

یانار:مشتعل ، فروزان ، سوزان ، قابل اشتعال ، آتش فشان

آلماز:از اعلام زنان، دافع ، رد کننده

گولتای:مانند گل

گولسان:همچون گل

گولـلر: گلها

گونل:زیبا چون آفتاب

نازلار:زیبایان. زیباییها

یاشنا:آذرخش.درخشان

سئچیل:برگزیده

سئویل:دوست داشتنی

سئویم:عشق. مهر. معشوق

سئوین:عشق. محبت

سالسوْلا:نوعی گیاه نمک دوست

ساناز:کمیاب

سانای:گرامی. پاک چون ماه. مهنام. بیقرار

سایا:یک رنگ. بی ریا

سایان:مؤدب

سایدا:محترم

سایگول:زیبا چون گ

سوْگل:محبوب. دلدار

سولار:آبها

سوْلار:پاییز

شایلین:بی همتا

شلاله:آبشار

آیسو:ماه و آب؛ زیبارو، با طراوت و درخشنده

آی‌سن(آیسن): به معنی مانند ماه هستی؛ زیبارو

آنیل:معروف، نامدار، به خاطر آورده شدن

آیا تای:مثل ماه ، دختری که مانند ماه زیباست. بانوی درخشان

آی سئوه ر:دلباخته ماه

شیما:از نام های ترکی

آیداشن:شادی در ماه

آی سِئو:دوست داشتنی مانند ماه

آی سون:هدیه ماه ، معادل مَهداد در فارسی

آی سونا:زیباروی متعلق به ماه

آیمان:انسانِ ماه، زیبا چون ماه

چیچک:شکوفه ، گل

ارمغان:تحفه‌ای که از جایی دیگر برند، سوغات، ره آورد

نازیلا:با ناز و کرشمه، با ناز.

آیدینا:به معنی روشن و مبارک

آیلما:تاب ماه

درنا: پرنده ای بزرگ و وحشی با پاهای بلند و گردن دراز

سولینا:رسمی , مقدس , موقر , محترم ,با احترام

سویل:دوست داشته شده

ماهنی:ترانه

اچین:دنیا

ساغر:سالم

گوکوش (قوقئش): نوعی پرنده- قوی زیبا

آیدیم:آواز و آهنگ عاشقی

آیدینلی:روشن

آنلی:عاقل و فهمیده

آنیرلی:دختر فهمیده

آلایلی:دختر همچو ماه سرخ طلایی

تامیلا :دختر مهربون

سئلدا :شکوفه

ائلمیرا:(ال=ائل + میرا=مردن) : فدائی ، تقدیم به ایل، تقدیم به دنیا

پینار:چشمه ، سر چشمه ، روشنایی

ساناز(سان+آز): بی همتا ،کم نظیر

پارلا:درخشنده

آتلاز:اطلس ، حریر ، پارچه ای نرم و لطیف

ائلناز:محبوب ایل ، عشق مردم ، محبوب مردم

ائلین:هم قبیله

ائلسا:همانند ایل

ائلسانا:همانند ایل

ائل سئون:دوستدار قبیله

ائلچین:لایق قبیله. باغ. آلتی برای درو کردن. مأمور دولتی. نماینده. خاندان

ائلجان:جان و دل قبیله

ائلتان:سپیدة صبح قبیله

تومروس(تومریس): حیات بخش. جنگنده. روحیه دهنده. دلاور. قهرمان. برکت آور. نوک آهن. نام قدیمی‌ شهر تبریز. نام ملکة قدیم آذربایجان

بالقیز:شیرین چون عسل. محبوب. روشنی یا درخششی که در شب صاف در افق دیده شود

الیانا:نیکی و هدیه؛مأنوس؛ دوست داشتن ایل، دوست مشوق ایل

نازیلا:با ناز و کرشمه، با ناز

ائلیار:کمک کننده به ایل

سئلای:ماهای بهار

سولما:پژمرده نشو

سایمان:خان بزرگ

شایلین:بی همتا

آنیل:معروف، نامدار، به خاطر آورده شدن

شَن آی:ماه شادی بخش ،ماه خوشایند

شَنال:خوشحال ومسرور ،راضی وخوشنود ،شاد،دلخوش

شَن ناز:دختر نازوشاد

آی پارا:تیکه ماه

سنم:محبوب ، زیب



گؤنده ر 100 درجه کلوب دات کام گؤنده ر     بؤلوم لر: نام های دخترانه ترکی پرطرفدار
تاريخ : دوشنبه 21 اردیبهشت 1394 | یازار : علی فتحی (آلتین)
+0 به یه ن

سلام دوستان عزیز در صورت مشاهده هرگونه مطلب مغایر با قوانین

به ما اطلاع دهید

گروه مفاخر آزربایجان






مفاخر آذربایجان



الغ بیگ

در ادامه مطلب بخوانید

آردینی اوخو
گؤنده ر 100 درجه کلوب دات کام گؤنده ر     بؤلوم لر: اُلُغ‌ بیگ پادشاه دانشمند
تاريخ : دوشنبه 21 اردیبهشت 1394 | یازار : علی فتحی (آلتین)
+0 به یه ن
سفره هفت سین (باجا قاباغی دوزمک)

یکی از رسومات باستانی مردم آذربایجان که به صورت سفرة هفت سین وارد فرهنگ مناطق دیگر شده، رسم «باجا قاباغی دوزمک» (آراستن پیش روزن) می باشد. در زبان ترکی به پنجره یا روزن دیوار «باجا» نیز گفته می‌شود. ترکان قدیم بر این اعتقاد بودند که در عید نوروز، روح اجدادشان به خانة خود سرکشی می‌کنند و از طریق باجا وارد خانه می‌شوند. از این رو برای خشنودی روج اجداشان، این سفره را در مقابل همان باجا پهن می‌کردند. با توجه به تقدّس عدد هفت در میان مردم آذربایجان، هفت عنصر از عناصر مقدس در این سفره چیده می شود. آنان انواع خوراکیها را که هر یک نماد و سنبلی از موضوعات مرتبط با زندگی است در آنجا قرار می دادند تا روح اجدادشان بادیدن آنها راضی و خشنود گردد. اجزاء این سفره عبارتند از:سو (آب. رمز بقا)، سمنی (سمنو. نماد سبزی شدن و تجدید حیات) ، ساریمساق (سیر. رمز سلامت) ،سوجوق( شیرینی. نماد شیرینی)، سونبول (سنبل. نماد برکت زندگی) سوماق (سماق. نماد طعم زندگی)، سیرکه (سرکه. نماد رفع مزاج بد در انسان)

از آنجاکه آذربایجان در منطقة معتدل شمالی واقع شده و به مراتب فصل زمستان در آن طولانی تر است و تمام شدن زمستان به جشن و پایکوبی می پرداختند
فهم آداب مربوط به نوروز در آذربایجان بدون توجه به مفاهیم پیرامون زمستان ناکافی خواهد بود. آنچه که موجب عظمت و زیبایی عید نوروز در آذربایجان می شود، شکوه مفهوم زمستان و طرز مواجهه با آن است. به تعبیر دیگر آمادگی برای عید نوروز بیشتر از خود این جشن اهمیت و تنوع دارد. این نکته را نیز باید درنظر گرفت که عید نوروز بیشتر یک آیین دینی و اساطیری بوده و به مرور زمان به یک رسم فرهنگی و اجتماعی تبدیل شده است.

طبق بیان کتاب «بندهش» از کتب مقدس زرتشتیان، سال به دو فصل تابستان (7 ماهه) و زمستان (55 ماهه) تقسیم می شود. صرفنظر از اینکه در این تقویم فصلی به نام بهار وجود ندارد، این نکته حائز اهمیت است که زمستان از آنچه که امروزه طول آن سه ماه دانسته می شود، بیشتر و مؤثرتر بوده است. از آنجاکه آذربایجان در منطقة معتدل شمالی واقع شده و به مراتب فصل زمستان در آن طولانی تر است، باورهای مردم نیز این نکته تأیید می کنند

در زبان مردم آذربایجان به زمستان «قیش» گفته می شود. فصل زمستان در آذربایجان در معنای اخصّ دو ماه است که به این دو ماه «چیلله» گفته می شود. چیلله در آذربایجان از صبح بعد از «چیلله گئجه سی» یا «شب یلدا» آغاز می شود. چیلله در زبان ترکی از فعل «چیلمک» یا «چیلماق» به معنای کشیده شدن، دیوانه شدن می باشد. این موسم به دو قسمت «کیچیک چیلله» (چلّة کوچک. از اول دی تا دهم بهمن) و «بؤیوک چیلله» چلّة بزرگ. (از یازدهم بهمن تا سی بهمن) تقسیم می شود. در باور مردم آذربایجان آب و هوا و دمای هوا و نوع سرما در هر دو چیلله متفاوت بوده و تعابیر بسیار زیبایی در فرهنگ این مردم وجود دارد

معمولاً پایان چیلله در مناطق مختلف با مراسم و آیینهای مختلف همراه است. یکی از این مراسم «چیلله قاچدی» (چلّه گریخت) است که در آن شب آخر بهمن ماه آتشی روشن کرده و از روی آن می پرند و می خوانند: «چیلله قاچدی ها چیلله قاچدی گؤتو یوخ ایدی قویدو قاچدی» (چلّه گریخت آی گریخت. دل نداشت و آی گریخت) در جاهای دیگر ایران نیز همچون میان قشقاییان این مراسم به نام «چیلله بِدَر» انجام می شود. پس از پایان دو چلة بزرگ و کوچک، ماه اسفند یا آخرین ماه زمستان انجام می شود که در آذربایجان به آن نامهای «بایرام آیی» ، «آلاچیلله»، «بوز آی» و «بوغای» ، «آلاچاپو» می گویند. در گویشهای دیگر زبان ترکی نیز این ماه با نامهایی چون «بیردین»، «سیغین» ، «قیش قیران» و «قیشقی قوران» نامیده می شود

مهمترین روز در این ماه روزهای چهارشنبه هستند. چهارشنبه در لهجه های مختلف زبان ترکی با نامهای «ائشمه بازار»،«اگیرمه» ، «ایشیقلی»، «باراس» «تاباق بازاری»، «گؤبکلی» و «چرشنبه» نامیده می شود. هر کدام از 4 چهارشنبة ماه اسفند بدلیل تقدس چهار عنصر آب، آتش، خاک، باد و به نامهای مختلف «سو چرشنبه سی» (چهارشنبة آب. بمناسبت ذوب شدن یخها و جاری شدن آب)، «اود چرشنبه سی» (چهارشنبة آتش. بمناسبت دمیده شدن گرما بر خاک و رویش) «یئل چرشنبه سی» (چهارشنبة باد بمناسبت وزش باد ملایم بهاری) و «توپراق چرشنبه سی» (چهارشنبة خاک تقدس به برکت دادن زمین) نامیده می شود. چهارشنبة آخر سال را قارا چرشنبه (چهارشنبة سیاه) نیز می نامند چرا که در این روز به سر مزار مردگان می روند. «قارا» در این تعبیر به جهان زیرین اشاره دارد

در زمان سابق هر کدام از این چهارشنبه ها به یاد همان عنصر مقدس که نام همراه چهارشنبه است، مقدس شمرده می شد. در هریک از این چهارشنبه ها آتش بزرگی می افروختند، تمامی مردم بر گرد آن جمع می شدند و به نیایش خدا می پردازند چهارشنبة آخر سال بسیار مهمتر است چرا به باور و اعتقاد نیاکان ما آب، آتش و باد به مهمانی خاک رفته و در معبد او جمع می شوند و روزهای سخت، زمستانی را که توام با قحطی و فلاکت و سختی بوده،بر او عرضه می‌دارند و الهة خاک را به بیداری دعوت می‌کنند. این چهار الهه دست در دست همدیگر این شعر را می خوانند که

سو گلدی ها، اود گلدی ها، یئل گلدی
(آب آمد، آتش آمد، باد آمد)
تزه عؤمور - تزهتاخیل ایل گلدی
(عمر تازه، روییدنی و سال تازه آمد)

آنها به این ترتیب دنیای روشنایی ها را به مردم به ارمغان می آورند و مردم نیز با دیدن این وضعیت بهجشن و پایکوبی در طبیعت می پردازند. در صبح روز چهارشنبة آخر سال مردم از روی آب می پرند و برای روزهای خوب آرزو می کنند. در مراسم پریدن از روی آتش نیز که بیشتر پس از غروب آفتاب انجام می شود، هنگام پریدن از آتش می گویند:

آتیل ماتیل چرشنبه بختیم آچیل چرشنبه

(بپر بپر چهارشنبه. بختم باز شو چهارشنبه)

از دیگر آیینهایی که پیش از فرارسیدن نوروز در آذربایجان برگزار می شود می توان به مارال اویونو، قودو قودو، کندیرباز، کوسا کوسا یا تَکه تَکه اشاره کرد. همة این آیینها به صورت نمایشی بوده و پیش از پایان زمستان انجام می شود. نمایش کوسا کوسا یا تَکه تَکه در واقع این رقص نمایشی و این دوره گردانی که همانند رقص عمونوروز است، به نوعی بیانگر آمادگی برای فرارسیدن نوروز می باشد. در واقع مجری این نمایش که آن را در آذربایجان با نامهای سایاچی «تکمچی» و یا «تکه چی» می شناسند، عروسکی به شکل بُز درست کرده و آن را در روستاها گردانده و نغمه های نوروزی سر می دهد. شخصیت بُز در این نمایش بازمانده شخصیت قدیمی «اؤکوز» (گاو نر) است که نماد تولید و برکت در کشاورزی است. در واقع عید نوروز به نوعی بزرگداشت این حیوان بوده است که به مرور زمان جای خود را به بُز داده و احتمالاً این تغییر پیش از اسلام و در زمان ساسانیان رخ داده است. از سوی دیگر نمایش «کوسا کوسا» پرده ای دیگر از ستیز خیر و شر است.

برخی آیینهای مردم آذربایجان به نوعی بیانگر بخت آزمایی پیش از پایان سال می باشد که از میان آنها می توان به «قولاق فالی» یعنی فال گوش ایستادن و «شال ساللاما» یعنی آویختن شال اشاره کرد. در اولی دختران بویژه دختران دم بخت پشت در گوش می دهند و از سخنان رهگذران سرنوشت خودرا در سال جدید حدس می زنند. در دومی نیز که در شب چهارشنبة آخر سال برگزار می شود، جوانان و بخصوص تازه دامادها شالهایی به رنگ قرمز را از سوراخهای پشت بامها به داخل خانه ها می اندازند و صاحب خانه نیز جورابی، پیراهنی و ... به آن می بندد.

رسم سمنو پختن نیز یکی یگر از آیینهای دیرین مردم آذربایجان است. این رسم که در آن معنای زنده شدن با توجه به ویژگی گندم نهفته، همراه با نغمه های خاص انجام شده و در آن آرزوهای نیک تداعی می یابند



گؤنده ر 100 درجه کلوب دات کام گؤنده ر     بؤلوم لر: سفره هفت سین (باجا قاباغی دوزمک)
تاريخ : دوشنبه 21 اردیبهشت 1394 | یازار : علی فتحی (آلتین)
+0 به یه ن
ریشه نام آزربایجان (آذربایجان):

با جمع بندی نظر افراد مختلف که در  زیر اورده شده اند  ریشه نام اذربایجان در کل بصورت زیر است :
آز -    آس (از اقوام باستانی ترکان)
ار -   یر (جوانمرد)
بای -  بَی (بزرگ)
جان - گان (یکی از پسوندهای مکان ترکی)
بطور کلی به معنی محل زندگی آز جوانمرد و بزرگ

نام و ریشه اذربایجان از نظر افراد مختلف:


_نام و ریشه آزربایجان(آذربایجان) از نظر "میر علی سیدف"


میر علی سیدف دانشمند بزرگ تورک نام آزربایجان را وابسته به عوامل اسطوره ای و اعتقادی دانسته و این واژه را چنین تفکیک و توجیه می کند.
آز: نیت خیر٬ سود٬ منفعت و نیز نام یکی از طوایف بزرگ تورک که در کتیبه های دشت اورخون نام آنها به کررات آورده شده است٬ حتی برخی معتقداند نام قاره آسیا از نام این قبیله که در اکثر نقاط آن پراکنده شده بودند گرفته شده است. لغت آز در نام روستایی باستانی به نام «هاس» و یا «آس» متعلق به 4 هزار سال پیش برجا مانده است
ار: مرد٬ انسان٬ جوانمرد. این واژه در آخر نام های طوایف تورک دیده می شود. تاتار (مرد تات. در اینجا غیر مسلمان)٬ خزار٬ قاجار٬ ماجار
در تورکی باستان پسوند (ار) به آخر اسم می چسبیده و شخصی را منتصب به آن می کرد. همان پسوندی که در تورکی مدرن معادل پسوند (لی) یا (لو) می باشد.
آز هم نام قومی که در آزربایجانهای کنونی و شرق تورکیه سکونت داشتند و بر آنجا حکمرانی می کردند می باشد. که کلمه از+ار می شود (آزار) یا همان" آزر" امروزی.
ترکیب دو واژه ی آز و ار یعنی «آزار» به معنای مرد خوش نیت و به طور مجازی یعنی قبیله با برکت٬ این واژه به گونه ای دیگر در نام رود تاریخی منطقه آزربایجان یعنی «آرآز» به حیات خود ادامه میدهد. در مناطق روستایی اهر این واژه را «ارآز» تلفظ می کنند.
بای: کلمه بای در زبان تورکی به معنی بیگ٬ غنی، صاحب، سرور، محتشم، ثروتمند، مقتدر، توانا٬ توانگر٬ حاکم ٬ دانا٬ و .... است.
گان (قان): پدر٬ خان٬ شاه و سرور و معانی از این دست را می رساند
پسوند تورکی "جان" ، "-غان- " ،"-قان- "، "-گان- "، "-که ن- " نشان دهنده جا، مکان و محل های جغرافیائی است. مثلا در مورد چالاقان (نام جزیره ای در دریاچه اورمیه) به معنی محل زندگی طائفه چالا می باشد. چند نمونه دیگر استفاده از این پسوند: ورزقان، گوگان، گرگان، طالقان، زنگان (زنجان امروزی)، سیرجان، کمیجان و.....که این پسوند بعد از ورود تبدیل به ج  شده است
سیدف این واژه را در حالت کلی به معنای «پدر توانگر مبارک» معنی می کند. اکثر محققان تورک با این نظریه موافق اند٬ و هر روز شواهد زیادی بر اثبات این ادعا به دست می آورند.


_نام و ریشه آزربایجان از نظر "اسماعیل هادی"


آز/آس+ار+بای+جان
آز/آس : نام قومی است که در سرتا سر آسیا زندگی می کرده اند و احتمالا نام قاره آسیا نیز برگرفته از نام همین قوم است
ار: به معنی انسان یا شخص دلاور است
نام رود ارس (آراز) نیز از دو کلمه ار+آز تشکیل یافته است
بای: امیر، غنی، شریف
جان: پسوند مکان که در اسامی شهرهایی مانند بایلاقان، گوگان و زنجان (زنگان) دیده می شود
بنابر این معنی کلمه " آزربایجان " می شود : محل زیست آس ها، موطن مردم شریف آس، زیستگاه قوم آس


_نام و ریشه آزربایجان از نظر پروفسور "زهتابی"


کلمه "آزربایجان" در زبان یونانی بصورت "آتروپاتئنا"، در زبان ارمنی "آتروپاتکان" و در فارسی "آذربایگان" می باشد
آتروپات نام یکی از سرداران معروف آزربایجان بوده است. به نظر پروفسور زهتابی، کلمه "آتروپات" را می توان به شکل زیر تجزیه کرد
آت(اود) + ور-ار (قهرمان، دلاور) + پات (محافظ)(دراینجا محافظ آتش)
آتروپاتئن: (سرزمین محافظان آتش)
بنابراین ریشه کلمه "آتروپاتان" به شکل زیر است:
اود + ار + پات + آن (پسوند جمع که از زبان ترکی به زبانهای فارسی و ارمنی قرض داده شده است): یعنی سرزمین محافظین آتش. پس از استیلای اعراب، آتروپاتن تبدیل به "آزربایجان" شده است.


_نام و ریشه آزربایجان از نظر استاد "پرویز یکانی زارع"


استاد پرویز یکانی زارع مورخ سرشناس در باره اسم آزربایجان اینچنین می گوید: کلمه آزربایجان در اصل از " هازار بای گان " متشکل از " هآذ+ ار+ بای+ گان یا قان معرب شده یعنی جان" می باشد.
"هآز یا هآس" نام قومی از ترکان قدیم بوده و در نوشته های قدیم" اورخون یئنی سئی" نامبرده شده است. عده ای از پژوهشگران از جمله " بارتولد" وابستگی هآزها را با قبایل "توروک" که کتیبه های آشوری از ۱۴۰۰قبل از میلاد آنها را ساکنین اطراف دریاچه اورمی معرفی میکنند, محتمل میدانند. همچنین هآز در لغت ترکی معنی اوغور و نیت خیر میدهد
"آر" دارای منشا, ترکی بوده و به معنی انسان می باشد. این واژه بصورت پسوند به واژه های دیگر چسبیده و نام قبایل را بوجود می آورد. مانند: ( آوار- خزار یا خزار- ماجار یا مجار- قاجار یا قجر و...). هآزآر به معنی قوم و قبیله ای که بعد ها با تغییرات مختصری در فارسی و عربی به " آزر" تبدیل شده است. چون شخص زرتشت (در ترکی یعنی کسی که کامل می فهمد) و مادرش "دغدو" (در تورکی یعنی کسی که زائید) و خدای شان " اهار ماجدا " (در تورکی یعنی برترین و بالاترین روح انسانی) متعلق به فرهنگ و مردم تورک این منطقه بوده اند و با توجه به تقدس آتش در دین زرتشت بعدها این کلمه در میان پارسیان مرتبط به آتش شناخته شد که چندان درست نیست، البته خورشید و آتش دراعتقادات تورکان سخا بسیار محترم و نجات بخش انسانها شناخته می شدند چرا که با کمک نور و آتش بود که تورکها توانستند سد آهنی که ذوالقرنین در برابرشان ساخته بود را به آتش کشیده و وارد این جهان بشوند
"بای" یا "به ی" یا  "بیگ, بیک" به معنی غنی, توانگر, رئیس, قبیله, حاکم و... از طرفی "بایماق" در ترکی به معنی تکامل و پیشرفت می باشد.
"گان" در زبان ترکی با قبول تغییرات اوایی به "قان" ( و در زبان عرب به جان) مبدل شده و دارای معانی زیادی چونپدر, خاقان و... می باشد, و "قان" در ترکی علامت فاعلی با تاکید و مبالغه است (چالیشقان) و بایقان به معنی تکامل یافته و بسیار پیشرفته، همچنین از پسوند "گان" به معنای محل استقرار و زندگی اقوام استفاده می شود مانند زانگان (زنجان)، گوگان، ممگان و غیره.
پس آزربایجان در صورت اصلی "هازار بای گان" بوده است یعنی محل زندگی قوم "هاز"، کلمه هازار در طول زمان به خزر نیز تبدیل شده است



گؤنده ر 100 درجه کلوب دات کام گؤنده ر     بؤلوم لر: ریشه نام آزربایجان (آذربایجان)
تاريخ : دوشنبه 21 اردیبهشت 1394 | یازار : علی فتحی (آلتین)
+0 به یه ن
حیدربابا ، ایلدیریملار شاخاندا
سئللر ، سولار ، شاققیلدییوب آخاندا
قیزلار اوْنا صف باغلییوب باخاندا
سلام اولسون شوْکتوْزه ، ائلوْزه !
منیم دا بیر آدیم گلسین دیلوْزه
(٢)
حیدربابا ، کهلیک لروْن اوچاندا
کوْل دیبینَّن دوْشان قالخوب ، قاچاندا
باخچالارون چیچکلنوْب ، آچاندا
بیزدن ده بیر موْمکوْن اوْلسا یاد ائله
آچیلمیان اوْرکلرى شاد ائله
(٣)
بایرام یئلى چارداخلارى ییخاندا
نوْروز گوْلى ، قارچیچکى ، چیخاندا
آغ بولوتلار کؤینکلرین سیخاندا
بیزدن ده بیر یاد ائلییه ن ساغ اوْلسون
دردلریمیز قوْى دیّکلسین ، داغ اوْلسون
(٤)
حیدربابا ، گوْن دالووى داغلاسین !
اوْزوْن گوْلسوْن ، بولاخلارون آغلاسین !
اوشاخلارون بیر دسته گوْل باغلاسین !
یئل گلنده ، وئر گتیرسین بویانا
بلکه منیم یاتمیش بختیم اوْیانا
(٥)
حیدربابا ،‌ سنوْن اوْزوْن آغ اوْلسون !
دؤرت بیر یانون بولاغ اوْلسون باغ اوْلسون !
بیزدن سوْرا سنوْن باشون ساغ اوْلسون !
دوْنیا قضوْ-قدر ، اؤلوْم-ایتیمدى
دوْنیا بوْیى اوْغولسوزدى ، یئتیمدى
(٦)
حیدربابا ، یوْلوم سنَّن کج اوْلدى
عؤمروْم کئچدى ، گلممه دیم ، گئج اوْلدى
هئچ بیلمه دیم گؤزللروْن نئج اوْلدى
بیلمزیدیم دؤنگه لر وار ،‌ دؤنوْم وار
ایتگین لیک وار ، آیریلیق وار ، اوْلوْم وار
(٧)
حیدربابا ، ایگیت اَمَک ایتیرمز
عؤموْر کئچر ، افسوس بَرَه بیتیرمز
نامرد اوْلان عؤمرى باشا یئتیرمز
بیزد ، واللاه ، اونوتماریق سیزلرى
گؤرنمسک حلال ائدوْن بیزلرى
(٨)
حیدربابا ، میراژدر سَسلننده
کَند ایچینه سسدن - کوْیدن دوْشنده
عاشیق رستم سازین دیللندیرنده
یادوندادى نه هؤلَسَک قاچاردیم
قوشلار تکین قاناد آچیب اوچاردیم
(٩)
شنگیل آوا یوردى ، عاشیق آلماسى
گاهدان گئدوب ، اوْردا قوْناق قالماسى
داش آتماسى ، آلما ،‌ هیوا سالماسى
قالیب شیرین یوخى کیمین یادیمدا
اثر قویوب روحومدا ، هر زادیمدا
(١٠)
حیدربابا ، قورى گؤلوْن قازلارى
گدیکلرین سازاخ چالان سازلارى
کَت کؤشنین پاییزلارى ، یازلارى
بیر سینما پرده سى دیر گؤزوْمده
تک اوْتوروب ، سئیر ائده رم اؤزوْمده

قالانیندا گد اوخو
ادامه مطلب ده

آردینی اوخو
گؤنده ر 100 درجه کلوب دات کام گؤنده ر     بؤلوم لر: حیدر بابایه شهریار
تاريخ : دوشنبه 21 اردیبهشت 1394 | یازار : علی فتحی (آلتین)
+0 به یه ن
دانلود کتاب موبایل مفاخر آزربایجان برای اندروید(نسخه دوم)
 
نسخه اول این کتاب بیش از 5000 بار دانلود شد.
 کتاب مفاخر آذربایجان که با فرمت اندرید ساخته شده و در ان بیش از 80تن از مفاخر آذربایجان از جمله 40 تن از شاعران همراه با اشعار ترکی برگزیده، زندگی نامه و عکس شاعر معرفی شده اند سایر مفاخر همانند اتا بابک ، تومرروس انا ، پروفسور زهتابی ،الغ بیگ پادشاه دانشمند، دکتر جواد هیئت، کور اوغلو، شاه اسماعیل صفوی و ده ها شخصیت دیگر همراه با زندگی نامه تصویر و اقدامات معرفی شده اند

منابع:
«دقت کنید هیچ کدام از مطالب کپی شده از جایی نمی باشد هر کدام از زندگی نامه ها حاصل چندیدن مقاله هست برخی از موضوعات حاصل چندین منبع هست که در زیر ذکر شده تکمیل مطالب حدود دو سال طول کشیده»

1- ایران تورکلرینین اسکی تاریخی(تاریخ دیرین ترکان باستان) - دوکتور زهتابی
2- نگاهی به تاریخ و ادبیات آذربایجان- دکتر جواد هیئت جلد اول و دوم
3- ایلین سون چرشنبه سی- ترجمه بهرام اسدی
4- دین ترکها و مغول ها -رافائل بزرتینوف
5- روزی برابر یک قرن- چنگیز آیتماتوف
6-
az.wikipedia.org
fa.wikipedia.org

ضمنا این کتاب به مدت دور روز در مارکت بازار بود تمامی خریداران امتیاز 5 ستاره به ان داده بودن اما به بهانه شکایت کاربران و انگ سیاسی حذف شد حالا به کوری چشم پانفارسیسم ها رایگان دانلود کنید

اگه نسخه دمو(غیر اصلی) را قبلا روی گوشی خود نصب کرده اید ان را کاملا پاک کرده و سپس این نسخه را  نصب کنید

این هم  لینک کمکی دانلود از سرور ایرانی

.

نمایی از برنامه

 



گؤنده ر 100 درجه کلوب دات کام گؤنده ر     بؤلوم لر: دانلود کتاب موبایل مفاخر آزربایجان برای اندروید
تاريخ : دوشنبه 21 اردیبهشت 1394 | یازار : علی فتحی (آلتین)
+0 به یه ن
دانلود دیوان ترکی شهریار برای اندروید:

این هم دیوان اشعار ترکی استاد شهریار برای علاقه مندان به شعر و ادب ترکی آذربایجانی

«سید محمدحسین بهجت تبریزی»متخلص به شهریار شاعر ایرانی اهل آذربایجان بود. که به زبان‌های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده‌ است. وی در تبریز به ‌دنیا آمد. و بنا به وصیتش در مقبرة الشعرای همین شهر به خاک سپرده شد.

مهم‌ترین اثر شهریار منظومه حیدربابایه سلام است. که از شاهکارهای ادبیات ترکی آذربایجانی بشمار می‌رود. و شاعر در آن از اصالت و زیبایی‌های روستا یاد کرده‌است. این مجموعه در میان اشعار مدرن قرار گرفته و به بیش از ۸۰ زبان زنده دنیا (منبع: ویکی پدیای فارسی)ترجمه شده است.

لطفاْ برای دانلود  در لینک زیر کلیک کنید.



این هم یک لینک کمکی دانلود  از سرور ایرانی

 
 




گؤنده ر 100 درجه کلوب دات کام گؤنده ر     بؤلوم لر: دانلود دیوان ترکی شهریار برای اندروید
تاريخ : دوشنبه 21 اردیبهشت 1394 | یازار : علی فتحی (آلتین)
+0 به یه ن

زندگینامه قاچاق نبی

"قوچاق نــــبی " یک شخصیـــت مبــــــارز و ظلم ستـــــیزی بـــود که در دورا حکومت تزارها, مبارزات دهقانی را رهبری میکرد. پدر نبی تهی دستی بود  که یک خانواده هفت نفری را سر پرستی میکرد. نبی نیز نزد ثروتمندان و مالکان به چوپانی می پرداخت هنگامی که نبی شانزده ساله بود ارباب، پدرش را زیر کتک می گرفت روزی زیر کتک های ارباب پدرش نیمه جان روی زمین می افتد. نبی به ارباب حمله می کند ولی با شکایت ارباب نبی را دستگیر می کنن.حکومت تزاری او را به اردوی کار اجباری محکوم می کند .نبی از آنجا فرار می کند. و بعد از این که آبها از آسیاب می افتد نبی از غربت باز  می گردد  پدر و مادر به فکر عروسی وی می افتند که شاید از این راه آرامش از دست رفته را بازیابند و روح عاصی او اندکی آرام گیرد.
نبی» دلداده دختری به اسم « هجر» بود اما پدرهجر مخالف ازدواج انها بود  دو دلداده  دست در دست هم فرار می کنند ، پدر «هجر» ناچار، به وصلت آنان رضایت می دهد
زندگی، روالی عادی به خود می گیرد و اما وقتی  مادرش « گوزل» مورد تهدید امنیه ها قرار می گیرد  نبی با آنان در می افتد ، با شجاعتهایش مشهورمیشود و به  مبارزان فراری می پیوندد
آوازه ی « قاچاق بنی» در ایل و تبار می پیچد و هرجا که ظلم خان ها و اربابان ، دمار از روزگار مردم درمی آورد او یکه تاز میدان می گردد و با حمایتی که وی از ستمدیدگان می نماید مورد حایت مظلومین قرار میگیرد ، و در قلب مردم جای خود را هر روز وسیع و وسیع تر می یابد . دهقانان او را در میان خود می پذیرند و او هر از گاهی را در دهی می ماند و نام و نشان او از حکومتیان مخفی نگاه داشته می شود
همسر وی «هجر» شیرزنی شجاع و شیفته زرم و دیلیری که دور از ایل و تبار به روی زین اسب و دوشادوش قاچاق نبی به مبارزه ی پردازد   
امنیه ها و مأموران حکومتی تزار روسیه ،با همدستی مالکین و فئودال ها ، هرجا که خبری از نبی   می یابند ، قشون و افرادشان را به دستگیری او راهی می سازند و اما قاچاق نبی چون عقابی سرافراز از خطر می گریزد. در سیر مبارزه ، قاچاق نبی به مبارزی شکست ناپذیر تبدیل می گردد  با توطئه ای سازمان یافته «هجر» را دستگیر میکنن تا از این طریق بتوانن نبی را به دام بیندزند نبی به کمک یارانش همسر خود را نجات می دهد
کینه ی خصم ، از نبی آنچنان اوج می گیرد که از هیچ حیله ای برای کشتن وی فرو نمی مانند تا اینکه از مکر و فریب یک زن برای قتل نبی استفاده میکنن. زن مکّارِ"شاه حسین"  یکی از یاران نبی را با  طلا و جواهرات گول می زنند و روزی که نبی میهان آنان است ، او به دروغ مدعی آزار نبی به خود می شود و شاه حسین از این ادعای دروغ چنان می آشوبد که تفنگش را برمی دارد و پنهانی منتظرنبی می ماند . قاچاق بنی که بی خبر از همه جا با خیل یارانش سوی خانه ی رفیق می آمد هدف تفنگ شاه حسین قرار می گیرد و گلوله ها چنان کاری و عمیق بر دلش می نشینند که تنها مجالی می یابد چنین سخن گوید : « ای دوست ، ای نامرد برای چه کشتی مرا؟ من که خاک پای تو بودم ! چرا گذاشتی نامردمان و غداران به آرزوهایشان چنین آسان برسند؟ ... آی هجر ! ای زیباترین سوگلی دیار! کجایی که یارت را کشتند !؟نبی ات را کشتند ! در غربت، آن هم یک رفیق ... ای مردمان ، ای یاران، نبی را کشتند ! نبی را که فدایی ایل و تبار بود و فریادرس بیچارگان ! ... دشمنان هرگز دل این کار را نداشتند ... یک عزیز... یک دوست مرا کشت ! یک ... »
با مرگ "نبی" یارانش به خونخواهی بپا خواسته و" شاه حسین "و زن نابکارش را کشتند و اما نامهای" نبی و هجر" ماندند تا در دلها، زیستنی دگرگونه آغاز کنند .


گؤنده ر 100 درجه کلوب دات کام گؤنده ر     بؤلوم لر: زندگینامه قاچاق نبی
تاريخ : دوشنبه 21 اردیبهشت 1394 | یازار : علی فتحی (آلتین)
+0 به یه ن



این رقص مردانه آذربایجان مربوط به شخصی با این نام بوده که با اجرای زیبای خود در مراسمات مختلف باعث افتخار و حس غرور مردم خود میشده است. و بعدها عمومیت پیدا کرده و به رقص با این ملودی خاص و با حرکات خاص رقص قوچ علی گفته شد. البته با اینکه رقص بسیار زیبایی است اما اکنون رواج بسیار کمی دارد. در زمان های قدیم این رقص در منطقه آبشرون کشور آذربایجان رواج بیشتری داشته است.

(( لینک دانلود رقص آذربایجانی قوچ علی ))

 

 



آردینی اوخو
گؤنده ر 100 درجه کلوب دات کام گؤنده ر     بؤلوم لر: رقص آذربایجانی “قوچ علی”
تاريخ : دوشنبه 21 اردیبهشت 1394 | یازار : علی فتحی (آلتین)
+0 به یه ن

قازاغی یکی از رقصهای قدیمی آذربایجان است و از نام آن


پیداست که در منطقه قازاغ تالیف شده است . اکنون نیز یکی از رقصهای معروف در این منطقه و سایر نقاط دیگر بوده و فراگیر شده است.

فرض میگردد که قازاغی رقص جنگجویان بوده و در زمان آرایش نظامی و موقع اعزام به جنگ اجرا می شده است. در این رقص علاوه بر نیک بینی و قهرمان پروری نشانه های زیرکی و تفکر نیز مشاهده میگردد. قازاغی رقصی تند و با جنب وجوش و پرتحرک است.
بطور کلی رقص قازاغی در انواع مختلف موجود بوده و در سازهای متنوع نواخته شده است. لیکن در سال ۱۹۳۶ میلادی آهنگ ساز برجسته و معروف اوزئیر حاجی بی اف در زمان تشکیل گروه رقص و آواز از آهنگ سازان معروف دعوت بعمل آورده و این رقص را از دیدگاه کروگرافی مورد بررسی و بصورت فعلی تالیف نموده اند.

این رقص …

در برنامه گروههای حرفه ای و آماتور جای خاص خود را داشته و در اجراهای روی صحنه این رقص بصورت گروهی توسط رقاصان ماهر اجرا میگردد.
در این رقص از نظر تکنیکی و تنوع حرکات مرکب زیادی وجود دارد.

در مواقع معمولی این رقص بصورت انفرادی (تک نفره) اجرا میگردد و علاوه بر اجرای تکنیکی حرکات مرکب قوت و حس درونی نیز لازمه اجرای این رقص میباشد.



گؤنده ر 100 درجه کلوب دات کام گؤنده ر     بؤلوم لر: رقص آذربایجانی “قازاغی”
یارپاق لار: [1] [2] [3] [4] [5] [6] [..] [27]
آرشیو
سون یازی لار
یولداش لار
سایغاج
ایندی بلاق دا : نفر
بوگونون گؤروشو : نفر
دونه نین گؤروشو : نفر
بوتون گؤروش لر : نفر
بو آیین گؤروشو : نفر
باخیش لار :
یازی لار :
یئنیله مه چاغی :